.: Oostvaardersdijk

Tijdens de laatste sneeuwweek even een paar uurtjes de tijd genomen om foto's te maken van de winterse omstandigheden. De planning was om via de Oostvaardersdijk naar Lelystad te rijden om daar een bezoekje te brengen aan het Natuurpark om daar wat dieren in een winterse setting te schieten. In deze blog het stuk tijdens de Oostvaardersdijkrit.

Als je in Almere de dijk opgaat zie je aan de linkerkant het Markermeer met daarin Pampus. Een eilandje dat deel uitmaakt(e) van de Amsterdamse stelling. Pampus moest Amsterdam beschermen tegen invallen via het IJmeer. Tegenwoordig is het forteiland Pampus een toeristische attractie geworden nadat het geheel hersteld is geworden in de jaren 80 en 90 van de 20e eeuw. Het was een wat heiige dag en er waren maar weinig vogels te bekennen. Af en toe vloog er een vlucht ganzen over. Maar ook een gans op de grond gevonden. Deze was bezig met zijn oefeningen voor "Sterren dansen op het ijs". Zijn poten gleden we af en toe weg maar hij hield zich zonder al te grote problemen staande op het gladde ijs van het Markermeer.

Maar er waren meer "vogels" op het Markermeer te vinden, zoals de Prinses Maxima die zich een weg baande door het ijs van het Markermeer welke gebroken werd voor hare koninklijke hoogheid door ijsbreker Sirius.

Maar ook naast het water was het winters. Op bijgaande foto's is te zien hoe het water, tot ijs gevormd door de temperatuur, zich om de stenen langs het water tot een dikke ijslaag heeft gevormd. Met recht levensgevaarlijk te noemen. Heb me dan ook niet op de rotsen gewaagd. Ook de visnetstokken in het water kregen zo een kunstzinnige vorm.

Gelukkig kwam ik op mijn vertrouwde stekkie toch nog wat vogels tegen. Zelfs eentje die lekker meewerkte om het zo maar te zeggen. Dat was een zwarte kraai. In tegenstelling tot de meeste kraaien bleef dit beestje rustig zitten en kijk me een keer aan en ging rustig door met waar hij mee bezig was. Voedsel zoeken.

Ook in het riet zaten wat meesjes, maar die bleven lekker in het riet zitten. Op eentje na die op een tak ging zitten die net uit het riet stak. Doordat de stok een eind naar voren stak uit het riet kwam het pimpelmeesje mooi vrij te zitten en kon het riet en het achterliggende bevroren water mooi als achtergrond dienen.