donderdag 28 november 2013

CamRanger in de test (2)

In mijn laatste blog schreef ik over mijn ervaringen met de CamRanger vanuit een van de fotohutten van Han Bouwmeester. Hierin kwamen twee minpunten naar voren. Een daarvan was toch wel de vertraging die er in het liveview beeld zat. Vandaag ben ik op pad gegaan om een gemiste clubdag "Landschappen"in te halen. Hiervoor ben ik richting Gorsel gereden waar je een mooi uitzicht hebt over een grote meander in de IJssel tegenover kasteel Nijenbeek aan de andere kant van de IJssel. Moet eerlijk zeggen voor landschappen werkt zo'n Cam Ranger best prettig. Een stuk beter dan door de zoeker of achter op je schermpje turen. Het beeld is wat groter en dat is uitermate prettig. Zeker bij het maken van zo'n landschapscompositie. Maar ook hier loop ik toch weer tegen de vertraging in het liveview beeld aan. Zo vlogen er verschillende formaties ganzen over maar die kreeg ik niet op de goede plaats. Dit ondanks dat ik "slechts" 50 cm van mijn camera af stond. Het lijkt dus niet zo zeer een kwestie van afstand maar meer een kwestie van hoeveelheid data die overgezonden moet worden. Dus mijn optie op een lager resolutie beeld over te sturen zou misschien een mogelijke oplossing kunnen zijn. Op zich is er qua werking niet veel verschil zoals ik al beschreven heb in het eerste deel van mijn ervaringen met de CamRanger. Voordeel nu was wel dat ik naast mijn camera stond en dus mijn zoom van de lens kon bedienen. Dat was in de fotohut niet mogelijk.

Naast het gewone klikwerk bied de CamRanger ook een aantal andere opties zoals FocusStacking en HDR. Het was nu een mooie plek om die laatste eens uit te proberen. Focusstacking zal ik in een volgend hoofdstuk van deze serie beschrijven.

Maar goed nu dus HDR. High Dynamic Range (HDR) is een techniek waarbij je een aantal foto's (vaak 3) in verschillende belichtingstappen maakt. Dus een foto op normale belichting, eentje onder- en eentje over-belicht. Hoeveel je onder en overbelicht is wat je instelt, maar vaak wordt een stop aangehouden. Deze foto's worden dan later samengevoegd middels software, bijv. Photoshop, tot een foto waarbij de goede delen van elke foto wordt gebruikt. Overigens maakt de CamRanger alleen de foto's en die zul je zelf moeten samenvoegen met daarvoor geschikte software.

Grote foto is het eindresultaat van de samenvoeging van de drie kleine foto's eronder.
Links -1, midden 0, rechts +1 belichtingsstap


De CamRanger kent drie methoden van HDR. Een waarbij de sluitertijd wijzigt, eentje waarbij de ISO wijzigt en eentje waarbij het diafragma wijzigt. Normaal gesproken stel je de normale belichting in en maakt de camera er dan een foto met overbelichting en onderbelichting bij. En sommige toestellen maken er dan ook nog eens een foto van voor je, maar dat zijn lang niet alle toestellen die dat kunnen. Maar bij de CamRanger werkt het net iets anders. Hier moet je de instelling doen van de laagste waarde (zeg maar de onderbelichte foto) en dan maakt CamRanger de gewone en overbelichte foto erbij. Persoonlijk vind ik dit nou niet super handig. Nu moet je namelijk eerst gaan kijken wat de goede instellingen zijn (zeg maar voor de gewone foto). Daarna moet je aan het rekenen gaan welke de laagste instelling is voor je gewenste serie (de onderbelichtte foto). Je moet dus zelf behoorlijk wat rekenwerk doen, terwijl je een tablet in handen hebt die je dit werk uit handen zou kunnen nemen. M.i. niet echt de handigste methode om mee te werken. Je moet dus een hoop rekenwerk doen, die a. heel goed door de CamRanger/Tablet combinatie te doen is en b. de CamRanger/Tablet daarna weer lekker gaat uitrekenen welke de waarden zijn voor de normaal belichte foto.
Deze zelfde methode wordt ook gebruikt bij de sluitertijd instelling van HDR. Hier vind ik het echter iets minder onlogisch, maar toch niet wat we over het algemeen gewend zijn bij het maken van een belichtingstrappetje. Een verbeterpuntje in mijn ogen.

Hierboven heb ik een standaardtrappetje besproken. Het is ook mogelijk om het hele trapetje te verschuiven. Dus in plaats van een foto op -1, een op 0 en een op +1 zou het geheel verschoven kunnen worden met een stop naar links (onderbelichting) of naar rechts (overbelichting) zodat je dus een trappetje van -2, -1 en 0 of 0, +1 en +2 krijgt. Maar nogmaals je moet wel dus zelf uitrekenen wat je eerste stap moet zijn. De laagste belichting zeg maar en dat wordt er dan alleen maar ingewikkelder op.


Bovenstaand enkele schermpjes tijdens het gebruik.
- Op het linkerschermpje worden de instellingen voor onder/overbelichting en HDR in de diafragmavoorkeuze stand getoond.
- Op het middelste schermpje is te zien hoe ik scherp stel op de oude kasteelruine. Het witte rechthoekje blijft even staan ter verduidelijking.
- Het rechterschermpje toont de instellingen die we ook op liveview zouden zien op de camera, met o.a. het histogram. Omdat het scherm van een tablet vaak redelijk veel groter is, kijkt dit een stuk prettiger en maakt ook het maken van een compositie een stuk prettiger.


Helaas was het deze dag vrij winderig en grijs, dus het kwam niet helemaal uit de verf. Leuk neveneffect van de wind was dat door het tijdsverschil tussen de opnames de wolken toch weer wat verschoven waren t.o.v. de vorige opname. In de uiteindelijke HDR foto leverde dat het wollige effect op van een wat langere sluitertijd met wolken en wind. Zie hierboven.

Conclusie: Ook hier kan ik alleen maar eigenlijk herhalen wat ik al in mijn vorige blogje gezegd heb. De vertraging in de liveview. Daarnaast vind ik persoonlijk jammer dat bij HDR je start bij de laagste instelling, die je dan eerst zelf moet gaan uitrekenen, terwijl bij de meeste camera's zoals bij mij bekend, je uit gaat van de goede instelling zoals die door de camera normaal berekend zou worden. Ik vind het in elk geval niet echt handig. Wel handig is het grotere scherm waar je in een normale staande houding rustig naar je compositie kunt kijken en aanpassingen kunt maken. Een hele verbetering t.o.v. het kleine scherm op je camera waar in principe ook bijna alles op moet staan. Verder kun je in principe alle instellingen maken en doen zoals je dat allemaal wilt hebben vanaf je tablet. Daar is helemaal niks mis mee.

Tot zover deze tweede blog over de CamRanger. In een volgende blog over de CamRanger komen nog meer functies aan bod, maar daarover de volgende keer meer. Graag tot een volgende keer.
Met vriendelijke groeten,
Tom Smit

dinsdag 19 november 2013

CamRanger in de test

Afgelopen week de kans gehad om de CamRanger te testen en te kijken hoe alles werkt. Hiervoor had ik een dag in een hut van Han Bouwmeester gepland in de hoop een hoop Eekhoorns voor de lens te krijgen. Het voordeel van de zo'n hut is het feit dat je makkelijk rondom de waterbak kunt komen. Had mijn camera opgesteld naast de waterbak vlakbij een stronk waar ik de vogels in Eekhoorn op gepland had. Mijn camera dus op statief ernaast en aan gesloten op de CamRanger. CamRanger conform handleiding eerst aangezet en daarna de camera aan. Tablet aangezet en laten connecten naar het CamRanger netwerk. Tot zover liep het allemaal goed. Gelukkig thuis al wat geoefend met het een en ander dus dat verliep vrij soepel. Hierna aan de hand van het beeld op de tablet gepoogd een beetje fatsoenlijke uitsnede te bepalen. Gaat wel lekkerder dan op het kleine schermpje achter op de camera of door de zoeker. Dus dat is wel een voordeel. Heb het nog niet met landschappen uitgeprobeerd maar kan me voorstellen dat dat toch makkelijker is dan op het screen aan de achterkant. Mijn camera (Canon) moest wel van te voren in de goede stand gezet worden.

Maar goed was nu op pad voor de wildlife fotografie. Nadat ik een beetje redelijk shot dacht te hebben ben ik de hut ingegaan en wachten tot de eerste beesten kwamen. Gelukkig hoefde ik daar niet lang op te wachten, nog een half jaartje en ze komen volgens mij het voer uit het zakje halen. Wat ook wel grappig was is het feit dat de camera op statief gelijk werd geïnspecteerd door de koolmezen die toch wel heel nieuwsgierig waren wat er achter de zonnekap zat. Ze kropen er gewoon in. Helaas was ik daar niet op voor bereid anders had ik de macrolens erop gezet. :) Maar goed na een paar inspecties was het nieuwtje er af en stortten ze zich op het voer wat er lag. De afstand tussen de tablet en de camera was ongeveer 4 meter maar had regelmatig dat de verbinding wegviel en ook niet meer hersteld kon worden. Nu staat wel in de handleing dat als de batterij van de camera minder wordt ook de verbinding wel eens minder kon worden maar dat dat al begon bij een driekwart tot half volle camera waar ik normaal toch 1200 of meer foto's mee kan maken vond ik wel heel erg. Het verbruik gaat wel hard omlaag, maar dat is te verklaren door het feit dat je eigenlijk permanent live-view gebruikt. Ik heb er deze ochtend twee camera-accu's doorgejaagd met deze methode, iets wat me nog nooit eerder is overkomen. De accu van de CamRanger heeft het netjes volgehouden dus de gezegde 6 uur zou wel aardig kunnen kloppen denk ik. Ook de accu van de tablet, die toch ook permanent heeft aangestaan heeft het zonder problemen volgehouden, dus ook dat is weer een positief puntje.

In de hut de tablet rechtop gezet tegen een houten paaltje zodat ik alles goed in de gaten kon houden en ook redelijk makkelijk de camera zou kunnen bedienen. Eerst even wat zitten spelen met de instellingen welke allemaal makkelijk aan te passen zijn. Alleen de mode is helaas niet instelbaar. Deze had ik op AV gezet, zoals ik dat meestal ook doe bij dit soort fotografie. ISO, diafragma, sluitertijd etc. zijn allemaal redelijk makkelijk in te stellen en dat werkte naar behoren. Na het spelen maar eens met de vogels aan de slag gegaan. Daar liep ik tegen mijn eerste teleurstelling aan. De enorme vertraging die er is tussen het beeld op de tablet en de werkelijkheid. dat was wel een ruime seconde had ik zo de indruk. Waar je in dit soort fotografie toch snel moet kunnen reageren was dat in het geheel niet mogelijk. Vogeltje landde op de tak, en tegen de tijd dat ik het op het tabletscherm zag was de vogel al weer door gestapt en uit beeld verdwenen en op het moment dat ik afdrukt hield ik dus een leeg takje of stronk over. En dat met een afstand van zo'n kleine vier meter tussen camera/CamRanger en mijn tablet. Zonder obstakels. Had het thuis alleen nog maar op redelijk korte afstand geprobeerd met maximaal een meter of zo afstand op de tafel. Vergelijkbaar met wat ik altijd gedaan had met een bedrade connectie. Dat werkte wel goed. Voor productfotogarfie dus wel een geschikte optie, maar of het dan misschien handiger en goedkoper is om het gewoon met de kabel te doen is wel de vraag. Want echt goedkoop is de CamRanger niet natuurlijk.
Er stond al wel een opmerking over in de handleiding maar dat het zo erg zou zijn heb ik daar niet uit op kunnen maken. een andere methode die beter werkte was gewoon naar het takje kijken van uit de schuilhut en dan afdrukken op het moment dat het vogeltje er ook echt zit. Dit werkte beter dan met het gebruik van het scherm en live view op de tablet. Het afdrukken wordt wel redelijk snel doorgestuurd naar de CamRanger en camera.

Daarnaast speelde in het eerste deel van de ochtend ook wel mee dat de verbinding steeds weg viel. Nadat ik er een hele volle batterij ingedaan had werd het een stuk beter en heb ik een tijdje kunnen fotograferen zonder dat er verbindingsproblemen waren. Echter toen ook deze batterij minder begon te worden 3/4 tot een 1/2 begonnen ook de connectie problemen weer. Zoals gezegd vond ik dat wel heel erg vroeg. Weet niet precies hoe het technisch in elkaar zit, maar ik kan nog geen verband zien tussen de accu van de camera en de connectieproblemen tussen tablet en CamRanger. Als de CamRanger ook gebruik maakt van de accu van de camera kan ik me er iets bij voor stellen maar niet als de accu nog van 3/4 tot een 1/2 vol zit. Dat zou ook nog eens een extra aanslag op de camera-accu betekenen, die toch al zwaar belast wordt door de liveview.
Misschien dat de zender van de CamRanger versterkt kan worden voor een beter bereik. Mogelijk zou dat dan ook een zwaardere accu benodigen, maar daar zie ik nog niet zo'n probleem in. De CamRanger hant ergens ij de camera in de buurt en hoeft dus niet meegedragen te worden of zo. Er zit een tasje bij waar de CamRanger met kabel in past en dat kan op de grond gelegd worden of aan je statief gehangen worden zoals ik dat had gedaan. Wel had ik een plastic zak om het geheel gedaan om eventuele wat regeldruppels tegen te houden. er wordt voor gewaarschuwd dat de CamRanger niet waterdicht is en ook het tasje niet voldoende bescherming hiertegen bied.

Een aantal andere opties die ik nog niet echt heb kunnen proberen, maar die ik zeker wel ga proberen is de focus-stacking optie. Hiermee kun je dus foto's maken met elke keer een scherpstelpunt een klein eindje verder. Op deze manier kun je foto's krijgen met een hele grote scherpte(diepte). Zeker voor macro fotografie kan die hele mooie resultaten opleveren. Hierop kom ik later vast nog wel eens terug.

Conclusie: In mijn geval liep ik tegen twee punten aan die me wat tegen vielen. Nummer is was wat mij betreft inderdaad de wegvallende connectie zodra de accu van de camera naar 3/4 of lager ging. Aangezien ik nog geen direct verband heb tussen de camera-accu en de connectie kan ik ook niet zeggen wat hieraan eventueel te doen. Het tweede wat me toch wel een beetje tegenviel was de grote vertraging tussen het liveview beeld en de werkelijkheid. Misschien dat een optie kan worden door een minder hoge resolutie beeld door te sturen in een toekomstige versie. Zodat je kunt switchen tussen hoge en lage resolutie liveview of zoiets.

Mocht u over de aanschaf van zo'n leuk speeltje nadenken dan hoop ik dat u met dit blogje met wat meer info van een gebruiker uw besluit kunt nemen. Hieronder nog een plaatje van mijn "opstelling" en een melding zoals ik die kreeg.






















Tot zover deze blog. Nog wat plaatjes als afsluiting want naast het testen heb ik gelukkig ook nog een paar leuke plaatjes kunnen schieten. Graag tot een volgende keer.
Met vriendelijke groeten,
Tom Smit

zondag 6 oktober 2013

Oostvaarders en Lepelaarplassen

Afgelopen zaterdag met een groepje collega fotografen de Oostvaardersplassen in geweest om daar een poging te doen om de bronst van de Edelherten mee te kunnen maken. Aangezien we al bijtijds in het jaar besproken hadden was het dus een gok. Helaas pakte het verkeerd uit want er was nog geen bal te beleven, af en toe wat geburl maar verder niet al veel actie en de beesten waren zeer schuw. ze bleven ver uit de buurt van de wagen. Zou dat een nadeel zijn van de Natuurfilm "Nieuwe Wildernis"? De bezoekersaantallen zijn wel giga gestegen sinds de film uit is. We hoorden verhalen van 600 bezoekers normaal op een weekend tot nu, het eerste weekend na de film, zo'n ruim 5000. Ook het aantal excursies is volgens mij redelijk opgevoerd en dus is de rust in het gebied wat minder geworden. Maar goed zoals gezegd weinig spektakel. Ook weinig echt fraaie foto's gemaakt. Ook het weer zat niet echt mee. Weinig zon, veel bewolking en mist. Af en toe werd het wat lichter maar helaas bij de herten kwamen we niet echt in de buurt, die bleven op veilige afstand. Afgezien van een wat oudere hinde die het allemaal wel prima vond en langzaam haar weg zocht naar een hapje eten tussen de hoge distels. Uiteraard was er nog wel het een en ander te zien in de OVP. Zo zitten er op dit moment velen tienduizenden ganzen, maar er waren ook putters die in grote groepen tussen de distels verbleven en zich daar te goed deden aan de zaden die nu rijp zijn. Ook de spreeuwen waren in grote getale aanwezig. Ze zaten ook veelvuldig op de Konikspaarden die wel aanwezig waren en die zich goed lieten benaderen en het allemaal wel best vonden. De groep waarbij wij neerstreken was zo'n 500 tot 700 paarden groot gok ik, maar kan er zo naast zitten. De spreeuwen pikken op de paarden naar insecten die tussen de haren zitten. Nadat de ochtend over was zijn we met een kleiner groepje nog even naar een kijkhut geweest waar de laatste tijd veel Baardmannetjes gezien waren. Een zeer fraai vogeltje om te zien. Helaas werkte ze niet heel echt mee door even lekker vrij boven in een een mooie rietpluim of zo te gaan zitten. Het bleef beperkt tot een plekje een beetje verscholen tussen het riet. Daarna zijn we door getrokken naar de Lepelaarhut op zoek naar oa. de ijsvogel. Eerst nog even een bakkie gehaald bij de Trekvogel en daarna op pad naar de hut. De ijsvogel liet zich wel van een afstandje bekijken maar ook niet echt vrij, maar met het koppie achter een tak. Niet echt lekker dus. Wel waren de aalscholvers lekker in de weer met de visvangst en het poetswerk. Die maken er wel werk van. Ook zwommen er verschillende eendensoorten rond, o.a. wintertaling, pijlstaart en slobeend. Ook verschillende reigers die acte de presence gaven bij de hut. De vos deze keer helaas niet gezien. Al met al toch wel een geslaagde dag geworden.

Tot zover deze blog. Nog wat plaatjes als afsluiting. Graag tot een volgende keer.
Met vriendelijke groeten,
Tom Smit


Konikpaarden


Konikpaard portret van een Hengst


Begroeting tussen twee Konikpaarden


Baardmannetje in het riet.


Aalscholver met buit


Aalscholver in bad


Reigerportret


Aalscholver Airlines touchdown

vrijdag 4 oktober 2013

Kalender 2014

Vanaf heden is de kalender 2014 weer verkrijgbaar met meer dan twintig fraaie natuurfoto's gemaakt in Nederland. Bovenstaand twee kalenderbladen van deze fraaie kalender. De kalender is via de webshop/mail te verkrijgen en kost los €16,=, wilt u de kalender toegezonden krijgen per post binnen Nederland dan komt de prijst op €23,75 per stuk. Voor meer informatie kijk even in de webshop. Hier staat alle info.

Deze keer dus een kort blogje over de nieuwe kalender. Volgende keer vast weer uitgebreider en met meer foto's.
Met vriendelijke groeten,
Tom Smit

vrijdag 27 september 2013

Macro in kou

Vanmorgen samen met Hans Drijer de kou en nattigheid getrotseerd van de EngbertsDijksvenen. We zouden een ochtendje macro werk gaan doen. Dus driftig op zoek naar onderwerpen. Gelukkig waren die nog wel voor handen. We waren gelukkig ook zodanig vroeg dat we de zonsopkomst mee gemaakt hebben. En deze twee gecombineerd leverde m.i. fraaie beelden op. Op het fotoveldje aangekomen zagen we vrijwel meteen al een ree (althans ik zag er een, weet niet of Hans ze al gelijk alle twee gezien heeft, maar hij heeft een hertenoog, dus waarschijnlijk zag hij ze alle twee al), later thuisgekomen zag ik op de foto dat er twee waren. Soms zit mee, ....... Ben al een tijdje aan het spelen met licht en wat anders dan gewone foto's, die ik overigens ook nog steeds heel fraai kan vinden. Maar vanmorgen een paar zwarte heidelibellen gevonden die compleet onder de dauwdruppels zaten. Er was ook nog eens een licht nachtvorstje over de grond gegaan en vrijwel windstil. De omstandigheden voor macrofoto's waren dus zonder meer goed te noemen. Bijgaand dan ook een aantal foto's van de zwarte heidelibellen op verschillende locaties en verschillende lichtsituaties. Tevens stonden in het grasveldje grote parasolzwammen die hun naam zeer veel eer aan deden. Een exemplaar was zelfs dermate groot dat er een complete Canon 1D onder kon staan zonder dat hij nat geworden zou zijn bij een regenbui. Zo groot had ik ze ook nog niet echt gezien. Ook zat er op verschillende planten al rijp. Dat was dus de eerste nachtvorst van dit aankomend winterseizoen. Zo genoeg tekst voor nu. Nog een aantal foto's van vanmorgen en hopelijk nog een aantal van deze mooie dagen in het verschiet.

Tot de volgende blog.
Met vriendelijke groeten,
Tom Smit

donderdag 26 september 2013

Hut 3 (1) : De Kruisbekken

In deze log weer eens een serie foto's uit een van de fotohutten van Han Bouwmeester. Deze hut die in een andere soort omgeving ligt als de andere hutten is in heel korte tijd zeer populair geworden dankzij o.a. de kruisbekken die daar regelmatig verpozen als je een beetje geluk hebt. Er zijn bij deze hut ook al verschillende andere bijzondere soorten geien, zoals een Havik, een Torenvalk maar ook een Draaihals. Helaas zijn ze niet bij mij verschenen. Maar de Kruisbekken wel. Heeft wel twee dagen doorbrengen in de hut gekost maar dan heb je ook wat. In deze blog laat ik een aantal foto's zien van de kruisbekken. In de tweede blog staan de foto's van alle niet Kruisbekken. De Kruisbek is een fraaie kleurrijke vogel met de onderbek gekruist ten opzichte van de bovenbek welke gewoon recht is. Ik heb vogels gezien met de onderbek naar rechts maar ook vogels met de onderbek naar links. De kleuren variërend van geel/groen via oranje naar redelijk knalrood. Deze vogels komen alleen bij de hut om te drinken. Echter als het voor die tijd geregend heeft is de kans klein dat ze bij de hut komen drinken. Ze vinden dan in de omgeving voldoende vocht om niet naar de hut te hoeven komen. En zo zit je dan voor "niets" in de hut. Voor "niets" is natuurlijk relatief, er zijn nog genoeg andere soorten in de buurt. Bijgaand een kleine impressie van de Kruisbekken foto's. In deel twee de foto's van de andere gasten die langs kwamen bij de hut.

Tot de volgende blog over de andere vogels in hut 3.
Met vriendelijke groeten,
Tom Smit